دو خواننده شناخته عرصه موسیقی آیینی، ضمن تأکید بر پرهیز از نیت‌خوانی نسبت به ورود خوانندگان پاپ به این حوزه، از لزوم همگرایی برای عرضه مطلوب‌تر قطعات موسیقی مذهبی در خارج از مرزها گفتند.
خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی: چه زود گذشت. چه زود اتفاقات تغییر کرد. چه زود آن خاطرات ماندگار در صندوقچه ارزشمند و گرانبهای جریانی قرار گرفتند که هر روز بیشتر و بیشتر استوارتر و مستحکم‌تر می‌شود؛ گو اینکه هیچ بنی‌بشری نمی‌تواند حتی با تمام قوا آن را درهم بشکند. چه زود گذشت دورانی که مسجد ارگ تهران قبل و بعد از برگزاری مجالس روضه‌خوانی حضرت سیدالشهدا(ع) توسط حاج منصور ارضی، یکه تاز فروش محصولاتی شد که حتی در قالب بی‌کیفیت و غیراستاندارد نوارهای کاست، تازه‌ترین نواهای حسینی را در میان دوستداران اباعبدالله ترویج می‌کرد. عرضه آن نواها اما به همان چند نوار کاست محدود نماند و در ادامه کار به جایی رسید که چند سال با محوریت بازار مهستان در حوالی میدان انقلاب، این جریان صاحب یک نظام اقتصادی فروش و عرضه شد و تحول و دگرگونی اساسی را تجربه کرد.
شرایط تازه با وجود آسیب‌هایی که در این چرخش فرهنگی قابل تصور بود، جریان اجرا و نحوه برگزاری مجالس روضه خوانی اباعبدالله را هم تحت‌تأثیر خود قرار داد و مقدمه شکل‌گیری فضایی شد که حالا دیگر نقش «موسیقی» در آن غیرقابل انکار است.
اتفاقا در این جریان بود که ابتدا نوحه‌خوانان و ذاکران صاحب سبک و خوش ذوق، مجالس عزاداری حضرت سیدالشهدا(ع) با بهره‌مندی از آنچه در آموزهای مکتب پیشکسوتان خود در عرصه نوحه‌خوانی و موسیقی ردیف دستگاهی ایران فراگرفته بودند، تلاش کردند تا شکل نوینی از خوانش مراثی را در این مجالس بیازمایند. این جریان در ابتدا توسط نوحه خوانانی چون حسین سازور، محمود کریمی، سید مجید بنی‌فاطمه، نریمان پناهی، غلام کویتی‌پور، حسین فخری، محمد طاهری، سعید حدادیان و تعدادی دیگر به شکل برنامه‌ریزی شده و تقریبا اصولی به مردم معرفی شد و بعدها توسط افراد دیگری چون میثم مطیعی، عبدالرضا هلالی، حسین سیب سرخی، جواد مقدم و سایر مداحان کم سن و سال به نسل جوان‌تر منتقل شد و امروز همگان شاهدند که این جریان، به چه شکل غیرقابل انکاری این چنین فراگیر شده است.
mehrnews.com/news/4750168
اولین باشید که نظر می دهید